Herken je dat gevoel? Dat als je iets gemeen hebt, dat dat voor een klik zorgt? Net zoals je misschien ook je beste vriend hebt ontmoet bij het diepzeeduiken, of je vriendin omdat je samen halve liters bier aan het wegwerken was in dezelfde pauperkroeg? Als je iets gemeen hebt, zorgt dat voor een klik. Een gevoel van verbondenheid.
Op papier bestaat VVO uit 21 spelers. 21?! De gemiddelde lezer denkt nu: ”Je speelt 11 tegen 11 dus heb je 10 wissels, dat is veel”. Een goed gezegde zegt: ”Hoe meer zielen, hoe meer vreugd”. Het is niet zo dat we nu elke training 2 kleedkamers nodig hebben, of we een beloftenelftal erbij hebben. 21 is een mooi aantal, misschien ook wel omdat het zo onderhand de gemiddelde leeftijd van VVO 5 is. Van die 21 spelers zijn er namelijk ook een aantal chronisch geblesseerd, hebben er een aantal een onregelmatig werkrooster, een plakkerige vriendin of kunnen slecht tegen alcohol en hebben daar op zondagochtend nog last van.
Afgelopen zondag waren er dan ook 14 spelers aanwezig, tel daar een scheids, een barman, een coach en een streaker bij op dan kom je op 18 man die gezamenlijk aan het ontbijt zaten. Ook dit schept natuurlijk een teamgevoel. Iedereen bracht wat mee en zo zat iedereen lekker te smikkelen. Dit was een goede voorbode voor een prachtige dag.
Na afloop van het ontbijt stond de oefenwedstrijd tegen Rheden op het programma. Het was warm, zwaar maar ook wel lekker. De drinkpauzes werden ontvangen alsof de wedstrijd al was gewonnen. De scheerschuim van de scheidsrechter kwam ook maar enkele keren uit de broekzak. Het was een vredige wedstrijd. Na 75 minuten bleek de wedstrijd af te stevenen op een bloedeloos 0-0 gelijkspel. Maar niets bleek minder waard.
Buffel Danny Kempinga kwam met volle kracht naar voren en zorgde voor de 1-0 voorsprong. Tot de laatste minuut werd de 1-0 verdedigd. (Hulde aan Jean-Luc). Emiel besloot de score te verdubbelen. Met nog een halve minuut te spelen, werd vanaf de aftrap meteen druk gezet en scoorde Sander Maassen zelfs nog de 3-0. Jantje, over en sluiten. De scheidsrechter werd na een korte douche omgetoverd tot barman, dat bleek wederom een goede rol te zijn. 18 tosti’s, 8 pitchers, een hoop Hollandse muziek verder werd het idee aangewakkerd om te gaan barbecuen. Het kostte de (anonieme) initatiefnemer wel wat moeite maar niks stond hem nog in de weg. De barbecue was een feit. De nodige dingen werden gedaan: bier gehaald, vlees gehaald, een dutje gedaan om de roes uit te slapen en de Andre Hazes top 100 werd aangesloten. Gelukkig hadden we een goede BBK. Boris Barbecue Kampioen. De avond duurde nog lang.
Weet u nog? Teamgevoel, verbondenheid?! De klik! Dit was weer een dag om trots te zijn op het teamgevoel van VVO 5.