Wanneer en waar VVO 5 haar eerste wedstrijd speelde weet eigenlijk niemand meer, inmiddels alweer een lange tijd geleden. Het team stond er altijd om bekend weinig resultaat met veel gezelligheid en bier te combineren. Daar kwam in 2005 verandering in (sportief gezien dan). Doordat er wat ouderen VVO 5 verlieten moest men verjongen en dat gebeurde. Er werden wat jongens uit het A2 van die tijd bij betrokken en dat seizoen speelde er een combinatie van jong en oud een matig seizoen. De ouderen konden het niet meer belopen en jonge honden waren onervaren en speelde natuurlijk hun tweede wedstrijd in een weekend; op zaterdag én zondag.
Het seizoen erna maakte een grote groep uit de junioren de definitieve overstap naar het 5e elftal van VVO. Er ontstond een mooie mengelmoes van ervaring, fysiek, flegmatiek, conditie, techniek en gezelligheid. En na vele jaren ging VVO 5 ineens bovenin de competitie meedoen. Dat bevorderde het teamgevoel en er werd naast het voetbal ook veel ondernomen; de stad in, feestjes, uitjes en vele 3e helften. VVO 5 was hot en happening.
Langzamerhand kregen de ouderen in het team steeds meer fysieke ongemakken, waardoor er een aantal afhaakten. Ook wilden enkelen de jeugd niet in de weg staan en maakte vrij baan. Het team werd jonger en jonger. Maar gelukkig was daar altijd nog Willy Heer, die tot zijn 66e gewoon vrolijk mee deed tussen het jonge geweld. Helaas is Willy Heer tegenwoordig gestopt bij het 5e, net als onze steun en toeverlaat Bernard Janssen. Gelukkig is laatstgenoemde nog regelmatig actief bij het 5e als supporter, coach en gaat hij vrolijk mee met allerlei uitjes.
Die uitjes zijn de afgelopen 10 jaar een belangrijk onderdeel geworden van VVO 5. Wat begon met feestjes en heuse VVO 5-avonden resulteerde eind 2015 in een VVO 5 reünie, waarbij iedereen die ooit iets met VVO 5 had, werd uitgenodigd. Het werd een illustere avond. Ook gaat VVO 5 sinds een aantal jaar een aantal dagen op pad met elkaar. We begonnen op een bungalowpark in de Achterhoek, dat werd een lang weekend Texel om vervolgens over de landsgrenzen te gaan en Keulen te bezoeken. Afgelopen jaar gingen we zelfs met het vliegtuig, helemaal naar Riga in Letland.
VVO 5 is zelfs een keer genomineerd geweest voor de sportploeg van het jaar in de gemeente Rheden, vanwege de steun die het middels een succesvol benefiettoernooi gaf aan een zieke moeder van een teamgenoot. Er werd niet gewonnen, maar het laat wel zien dat VVO 5 een hecht en speciaal ploegje is.
Het leuke is, dat VVO 5 in 2016 inmiddels weer een team heeft (zoals in 2005) met een grote verscheidenheid aan leeftijd. De jongste is Floris met 18 jaar en de oudste is Danny met 42 jaren jong. Dit zorgt weer voor een mooie mengelmoes in het wisselende bestaan van VVO 5. En dat alles onder leiding van onze leider Sander Mol. We kunnen wel stellen dat zonder Sander VVO 5 niet meer geweest was. Toen de ouderen afscheid namen pakte Sander goed door en bleven we altijd zo’n 18 man in de selectie hebben. Hopelijk kunnen we nog lang met elkaar door.